تجربیات زنان تن‌فروش از رفتارهای پرخطر و علل بروز این رفتارها از دیدگاه آنان و مسؤولان مرکز مشاوره: یک مطالعه کیفی

مقدمه: پدیده تن‌فروشی در زنان به عنوان یکی از زمینه‌های گسترش Human immunodeficiency virus (HIV) و بیماری‌های منتقل شونده از طریق جنسی، در سالیان اخیر مورد توجه مسؤولان بهداشتی کشور قرار گرفته است. از سال 1389 و در راستای نظام مراقبت HIV، مراکزی با عنوان مراکز ویژه زنان آسیب‌پذیر توسط سیستم بهداشتی کشور برای انجام برنامه‌های کاهش آسیب در زنان راه‌اندازی شده است. در مطالعه حاضر تجربیات، رفتارهای پرخطر و علل بروز این رفتارها در زنان تن‌فروش مراجعه کننده به مرکز مشاوره زنان آسیب‌پذیر سنندج طی سال‌های 94-1393 مورد بررسی قرار گرفت. روش‌: در این مطالعه کیفی، از روش‌های مصاحبه فردی نیمه ساختار یافته و بحث گروهی متمرکز برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شد. مصاحبه‌های فردی با کارکنان ارایه دهنده خدمات مرکز مشاوره زنان آسیب‌پذیر شامل مدیر مرکز، ماما، مشاور و مددکار بود و 3 جلسه بحث گروهی متمرکز نیز با زنان مراجعه کننده به این مرکز انجام شد. یافته‌ها: عدم تمایل شرکای جنسی به استفاده از وسایل کاهش آسیب، عدم پایبندی مردان به پرداخت هزینه‌های تن‌فروشی، خشونت، آسیب‌های جسمی و جنسی، درخواست تماس‌های جنسی غیر متعارف، سوء استفاده و وادار شدن به استفاده از مواد مخدر و مشروبات، از جمله عمده‌ترین تجربیات و رفتارهای پرخطری بود که زنان تن‌فروش با آن مواجه شده بودند. عدم پایبندی به آموزه‌های دینی، فقر، اعتیاد، طلاق، انحرافات اخلاقی و اجتماعی و عدم داشتن روابط صحیح و سالم خانوادگی نیز مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار در رخداد تن‌فروشی زنان بیان شد.  نتیجه‎گیری: هرچند پیامدهای سلامتی و اجتماعی پدیده تن‌فروشی زنان و رفتارهای پرخطر مرتبط با آن متأثر از عوامل متعددی (چند عاملی) می‌باشد، اما برای مقابله با این معضل اجتماعی و بهداشتی، توجه به عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت اهمیت ویژه‌ای دارد و هر کدام از متغیرهای تأثیرگذار شناخته شده در این بررسی می‌تواند هدفی برای انجام برنامه‌های مداخله‌ای کشور به ویژه در مراکز مشاوره زنان آسیب‌پذیر باشد.